[Niki schrijft voor de Imkershop regelmatig een blog artikel. | Zij is imker en de ideeën en tips komen dus van een imker uit de praktijk en vertegenwoordigen niet de Imkershop. Veel lees plezier! (Tips of ideeën gebruiken uit de artikelen is voor eigen risico)]
Begin juni … mijn bijen zijn omnipresent oftewel alomtegenwoordig … mijn tuin staat vol (5 kasten bij de laatste telling) en ook op het veld is er uitbreiding geweest (5 kastjes). In m’n hoofd is het een druk gezoem van jewelste. Wie staat waar? In welke kast zit er nog geen koningin? Wanneer vertrekt die koningin nu weer op bruidsvlucht? Heb ik nog genoeg kastmateriaal om eventuele zwermen in op te vangen? Ik zit ondertussen aan 10 bijenvolken. En er komen er nog zeker 3 bij. De laatste paar weken heb ik m’n bijen met moeite kunnen bijbenen. Ik heb op 2 weken tijd veel handelingen verricht die een imker normaal gezien op een heel seizoen doet : zwerm scheppen (met behulp van de brandweer, want natuurlijk kiezen ze weer die hoge bomen van de buren uit), volken opsplitsen, honing slingeren, … Mijn volken zijn enorm zwermlustig dit jaar. Gelukkig is het nu terug effe rustig in de bijenstal.
En ik ben trots om te zeggen dat ik het intensieve samenwerken met de bijtjes de laatste maand ben doorgekomen zonder een enkele bijensteek. Ik ben enkel gestoken door een wesp. De allereerste keer … en amai, dat doet meer pijn dan een bijensteek.
Eerlijkheidshalve moet ik erbij zeggen dat ik veel geluk heb gehad. Er was een bij in mijn broekspijp gekropen. Normaal gezien trek ik mijn sokken over mijn broek zodat ze er niet in kunnen, maar die ene keer was ik te lui om dit te doen. Ik heb de bij gelukkig (voor mij én voor haar) ongedeerd kunnen verwijderen.
Voor mij is alles dus rozengeur en maneschijn … Manlief daarentegen is niet zo happy. Mijn bijen lijken dit seizoen een persoonlijke vendetta tegen hem te organiseren. Hij hoeft maar een stap buiten te zetten en ze komen gevaarlijk zoemend op hem af. Eerst dacht hij dat het kwam doordat hij altijd een wit t-shirt draagt. Onze imkeroutfit is ook wit, dus misschien reageren ze daarop? Vanuit deze redenatie past Manlief zijn garderobe aan als hij in onze tuin vertoeft. Eventjes lijken de kleurrijke t-shirts de bijen van de wijs te kunnen brengen, maar binnen de kortste keren hebben ze door dat die kleurrijke Vreemdeling wel degelijk hun VUP is (Very Unwanted Person). Na een ongelukkige confrontatie met de bijen op hoofdniveau draagt Manlief nu ook een petje als hij in de tuin wil gaan. Spijtig genoeg blijft de bijenterreur niet beperkt tot Manlief alleen, maar treft ze ook eenieder in z’n omgeving. Als ik of m’n zoontje buiten zijn, is er geen probleem. Dan komen de bijtjes wel eens kijken, maar ze laten ons verder met rust. Als Manlief echter besluit om te gaan buitenspelen met ons zoontje, beschouwen de bijen niet enkel hem als een bedreiging, maar ook het gezelschap waarin hij vertoeft. We hebben ons zoontje ternauwernood kunnen redden van een bijensteek.
Momenteel staat Manlief dus onder quarantaine als hij in de tuin wil werken. Wie een steek wil, moet gewoon naast hem gaan staan.
